Het kuurtje, hoe lang nog?

Een antibioticakuurtje. Iedereen heeft er weleens een gehad. Maar helaas wordt antibiotica veel te vaak onnodig voorgeschreven en foutief gebruikt.

Dat was het centrale thema van de tentoonstelling Het Kuurtje, Hoe lang nog? - over mensen, bacteriën en antibioticaresistentie - die een half jaar lang te zien was in het Natuurhistorisch Museum en die was opgezet door het Erasmus MC in samenwerking met het museum.

Wapenwedloop tussen bacterie en wetenschapper

De tentoonstelling werd gefinancierd door Pfizer Nederland, branchevereniging Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen en het Europese onderzoeksproject DIAGORAS.

Alle betrokken partijen vonden het belangrijk om de tentoonstelling in te richten en zo bij een breed publiek bewustzijn te creëren voor antibioticaresistentie: een groeiende bedreiging voor onze gezondheid.

Het lijkt namelijk allemaal zo onschuldig. Je hebt een griepje of een verkoudheid en het is hup naar de dokter voor een kuurtje. Maar voor we het weten, zorgen we er samen voor dat schadelijke, maar tot dan toe nog niet heel gevaarlijke bacteriën, alsnog levensgevaarlijk worden doordat ze ongevoelig worden voor antibiotica.

Het gevolg kan zijn dat bepaalde infectieziektes niet meer met reguliere medicijnen behandeld kunnen worden. En zo ontstaat een wapenwedloop tussen bacterie en wetenschapper met onze gezondheid als inzet.

Jaarlijks overlijden er wereldwijd nu al zo’n 700.000 mensen aan infectie met resistente bacteriën. Zeventig procent van de mensen is zich onbewust van wat antibioticaresistentie precies is. Dit is een van de redenen dat veel antibiotica nog verkeerd en onnodig worden gebruikt.

Zoeken naar oplossingen 

Maar wat is antibioticaresistentie nu precies? En wat kunnen we ertegen doen? De tentoonstelling ‘Het kuurtje, hoe lang nog?’ liet zien wat de gevolgen voor onze gezondheid en de zorg zijn en hoe inventieve wetenschappers en innovatieve geneesmiddelbedrijven naar oplossingen blijven zoeken.

Bovendien werd getoond dat wijzelf antibiotica-resistentie ook te lijf kunnen gaan. Ook werd de bezoeker van de tentoonstelling geconfronteerd met zijn of haar eigen al dan niet resistente bacteriën.

Aandacht voor onderzoek

Verder was er aandacht voor onderzoek naar antibioticaresistentie. Dat richt zich op nieuwe antibiotica, nieuwe diagnostische methoden, vaccins en andere innovatieve behandelmethoden. Het vinden van nieuwe antibiotica is erg ingewikkeld omdat veel potentiële bronnen van antibiotica al zijn onderzocht.

Snelle diagnostische methoden zijn effectief om onnodig gebruik van antibiotica te voorkomen. Hierdoor wordt het moeilijk voor bacteriën om resistent te worden. Daarnaast is aangetoond dat vaccins een goede manier zijn om infectie en het gebruik van antibiotica te voorkomen.

Is er hoop? Ja was de conclusie van de tentoonstelling. Als we alle antibiotica die er zijn spaarzaam gebruiken, dan treedt resistentie ertegen veel langzamer op en krijgen wetenschappers hierdoor meer tijd om nieuwe antibiotica of andere oplossingen te vinden.