Sorry, you need to enable JavaScript to visit this website.
Overslaan en naar de inhoud gaan

‘Je geeft elkaar iets moois’

Leestijd: 3 minuten

’’Voor wie willen jullie juichen?’’, vraagt kunstenaar Misja Immink aan de bewoners van woonzorgcentrum Laurens De Wilgenborgh en medewerkers van Pfizer. Ze staan of zitten in een rolstoel langs de waterkant en kijken naar een reusachtige treurwilg. Door hem ondersteboven te bekijken, wordt het een juichwilg. ’’Mijn moeder. Omdat ze altijd goed voor me gezorgd heeft,’’ roept de 82-jarige Susanne ‘roepnaam An’ spontaan.

Je geeft elkaar iets moois | Pfizer Nederland

De voormalige postbode vertelt honderduit over haar gelukkige jeugd en haar avonturen als postbode. ’’Ik stond altijd op voor dag en dauw en kwam op de meest gekke plekken in de stad. Tot de gevangenis en de daklozenopvang aan toe.’’

An is een van de tachtig bewoners van Laurens De Wilgenborgh, die in leeftijd variëren van 70 tot 102 jaar en daar wonen omdat ze door dementie en of een lichamelijke beperking niet meer thuis kunnen wonen.

Deze herfstdag gaan alle bewoners die willen, lekker naar buiten, om samen met Pfizermedewerkers een gelukswandeling te maken onder leiding van kunstenaar Misja.

Een gelukswandeling is niet zomaar een wandeling

Een gelukswandeling is niet zomaar een wandeling, vertelt ervaringsdeskundige Misja, die er elke week gemiddeld drie maakt - in en rond Rotterdam.

Nee, de groep gaat op ontdekkingsreis ‘om de inheemse bevolking van Schiebroek in zijn natuurlijke leefomgeving te bestuderen’. Op de gezichten van veel bewoners prijkt altijd meteen een brede lach.

’’Wij zijn heel dankbaar dat jullie hier zijn,’’ zegt Ebru Kaya, activiteiten- en welzijnsbegeleider, ook met een stralende lach, terwijl de Pfizermedewerkers de bewoners in hun rolstoel of jas helpen.

Kunstenaar Misja loopt met een koperen toeter voorop en stopt af en toe, om iets te vertellen over de omgeving. Of om één van de opdrachten die onderweg worden gedaan, toe te lichten.

 

Je geeft elkaar iets moois | Pfizer Nederland

Exoten in de straat

Zo belt hij aan bij een huis om te vragen ‘of er soms exoten in de straat wonen’. De bewoonster lacht en haalt haar schouders op.

Vervolgens krijgen de gelukswandelaars de vraag of zij dan misschien wel exoten kunnen spotten. Zoals een kabouter in een tuin, een poes in een raam of een leeuw voor een deur.

Ook mogen ze elkaar vertellen over een plek waar ze naar toe willen ‘exotiseren’. An kan er wel honderd bedenken. ’’Ik ben in 14 landen geweest. Het mooiste vond ik de Oostenrijkse bergen. Zo prachtig...,’’ vertelt ze stralend. ’’En jij, waar ben jij allemaal geweest’’, wil de dementie in haar hoofd meermaals weten. Om daarna weer te vertellen over de besneeuwde Alpen.

Pfizercollega Jan Willem maakt de wandeling met Ria (90). Zij woont pas sinds twee weken in de Wilgenborgh.

Een fijn huis vindt ze zelf. ’’Met leuke mensen en ik heb een aardige overbuurman.’’

Ria geniet met volle teugen van de wandeling. Goed ingepakt zit ze in haar rolstoel. ’’Het is wel een beetje koud,’’ lacht ze. ’’Vroeger overwinterde ik altijd in Benidorm.’’

Het bonte gezelschap stopt voor een middelbare school, waarvan de leerlingen nieuwsgierig naar buiten staren en vervolgens vrolijk zwaaien.

Hier, zo vertelt kunstenaar Misja op quasi serieuze toon, bevindt zich een potentiële hangplek voor de ouderen.

En die plek kunnen ze zich eigen maken door met stoepkrijt wat ‘hang-oud-woorden' te schrijven.

Wuiven naar tederriet

Misja vraagt om woorden op te schrijven die je gelukkig maken. Daar hoeft Ria niet lang over na te denken. Jan Willem schrijft het woord ‘gezondheid’ voor haar op. ’’Je kunt enorm rijk zijn, maar als je niet kunt lopen, heb je niets aan dat geld,’’ verklaart ze.

Dan gaat de stoet langs Plaswijckpark naar kinderboerderij de Wilgenhof. De avondzon streelt zachtjes over het graslandschap.

'Je kunt enorm rijk zijn, maar als je niet kunt lopen heb je niets aan dat geld'

Misja geeft alle wandelaars een rietstengel met een flinke pluim en laat hen wuiven naar dit ‘tederriet’ en ondertussen iets ‘teders’ tegen elkaar zeggen.

Ans blik gaat omhoog. ’’Mooi hé, die wolkenlucht,’’ wijst ze op de hemel die vol hangt met grote stoomwolken. ’’Net plukken watten.’’

Je geeft elkaar iets moois | Pfizer Nederland

Koek en zopie

Bij de kinderboerderij worden de geitjes, paardjes, schapen, kippen, pauwen, andere gevogelte en gespuis uitbundig bewonderd en begroet.

Voordat de laatste zonnestralen wegdansen over de Bergse plassen, keert de stoet huiswaarts. Daar is het tijd voor koek en zopie. Ogen glinsteren, wangen zijn roodgekleurd en mondhoeken krullen omhoog. ’’Ik kom zelden buiten… ik heb echt de dag van mijn leven,’’ zegt een dame oprecht. ’’Kom, we gaan meteen weer wandelen,’’ grapt een buurvrouw er achteraan.

’De impact van zo’n gelukswandeling is groter dan je kunt denken’

Kunstenaar Misja Immink is blij: zijn missie is geslaagd, een groep mensen heel gelukkig maken door het samen maken van een wandeling. ’’De impact van zo’n gelukswandeling is groter dan je kunt denken,’’ zal hij later aan de Pfizermedewerkers vertellen. ’’Mensen hebben het hier nog weken over. Fantastisch dat jullie in tweeënhalf uur zoiets moois hebben neergezet.’’

Hij krijgt bijval van activiteitenbegeleider Ebru. ’’Jullie moesten eens weten wat jullie vandaag voor de mensen hier gedaan hebben. Dat ontroert me écht.’’

'Wij hebben niet alleen iets aan de bewoners gegeven. Zij geven ook iets aan ons. Je geeft elkaar iets moois'

Een Pfizercollega schudt haar hoofd. Misja en Ebru zeggen het nèt niet helemaal goed. Natuurlijk is het fijn dat zij en haar collega’s de bewoners van de Wildenborgh een mooie middag konden bezorgen.

Maar ook zij en haar collega’s hebben intens genoten van de Gelukswandeling. Ze gaan met net zo’n tevreden en blij gevoel naar huis. ’’Wij hebben niet alleen iets aan de bewoners gegeven. Zij geven ook iets aan ons. Je geeft elkaar iets moois.’’

Rotterdam Cares

Pfizermedewerkers doen via het project Pfizer4All regelmatig mee aan activiteiten van Rotterdams Cares. Rotterdam Cares is een organisatie voor flexibel vrijwilligerswerk. Mensen en bedrijven mogen zelf bepalen wanneer en waarbij ze komen helpen als vrijwilliger.

Rotterdam Cares organiseert activiteiten en uitjes voor mensen voor wie dat niet vanzelfsprekend is. Dit loopt uiteen van ouderen, daklozen, mensen die net in Nederland zijn tot kinderen uit achterstandswijken.

 

Je geeft elkaar iets moois | Pfizer Nederland

Het is daarbij de bedoeling dat werknemers van bedrijven – waar Pfizer er één van is - hierbij assisteren als vrijwilliger.

’’Maar mensen kunnen zich ook individueel voor losse activiteiten inschrijven. Je kunt op die manier zelf bepalen hoe vaak je vrijwilligerswerk wil doen,’’ vertelt Rotterdam Care medewerker Jasper Klamer. ’’Of dit nu eens per week, eens per maand of elk jaar is.’’

Het afgelopen jaar hebben Pfizermedewerkers onder meer gebingood met dak- en thuislozen, gesport met kinderen uit achterstandswijken, een speurtocht gedaan met migranten en gewandeld met ouderen.

Pagina beoordelen Like Dislike
Deze vraag is om te controleren dat u een mens bent, om geautomatiseerde invoer (spam) te voorkomen.